چرا حسنیه

بسم الله

السلام علیک یا ابا محمد الحسن بن علی و رحمه الله و برکاه

سلام

این اولین پستی که خودم دارم می نویسم

دو , سه روزی هست که دارم فکر میکنم از کجا و با چی شروع کنم

تا امروز که داشتم نظرات دوستان رو دوباره میخوندم به یه نظری رسیدم که نوشته بود:

................."شما از امامحسن (ع) چه چیزی دیدید که اینطور به ایشان ارادت دارید ؟ حضرت ابراهیم به حکم الهی فرزندش اسماعیل را قربانی و فدای خداوند متعال می خواست بکند حال شما در این شعر از خدا می خواهید شما را فدای امام حسن (ع) نماید.؟!!!!"....................

با خودم گفتم بزار تو اولین پست این جوری حرف بزنم

معمولا هر کدوم از ما ها یه ارتباط دلی با یکی از ائمه داریم,امام حسین(ع) فدایی زیاد داره ولی آقام امام حسن(ع) خیلی غریبه.

داستان من و ارباب هم از اونجایی شروع شد که نفهمیدم چه جوری شد زمانی که یک پسر بچه ۱۰ /۱۲ ساله بودم از تو یه حسینیه سر در آوردم به اسم ""بیت الحسن(ع)"".

از اولین هفته ای که پا تو اون حسینیه یا نه دیگه ببخشید حسنیه گذاشتم تا حالا هر روز زندگیم پرِ از کرم آقا.

 الان یه دفعه این شعر یادم اومد

اشک من نذر غمای حسنت            دلمو زدم به نام حسنت

دیگه نمیدونم چند بار تا حالا آقا در حقم کرم کرده

آخه:

کریم کاری به جز جود و کرم نداره          آقام تو مدینست ولی حرم نداره 

سر تونو درد نیارم آقا خیلی کریمه.

اگه حبیب دو بار واسه سیدالشهدا فدا شد ما حاظریم دو هزار بار واسه آقامون جون بدیم.....

انشاالله

 

بیا ای کسی که دل شکسته ای                    اونی که دخیل به گریه بسته ای
هر چی می خوای بگی بگو                           آخه سر سفره کریم نشسته ای
اشک من نذر غمای حسنت                           دلمو زدم به نام حسنت

التماس دعا