بسم الله
وسلام نام خداست...
«أللّهُمَّ العَنِ الّذینَ بَدّلوا نِعمَتَک وَ اتَّهَموا نَبیّک و جَحِدوا بِآیاتِک
و سَخِروا بِإمامِک و حَمَلوا النّاسَ عَلی أکتاف آلِ مُحَمّد
أللّهم إنّی أتَقَرّبُ إلَیکَ بِاللّعنَة عَلَیهِم و البَرائَة
مِنهُم فِی الدُّنیا و الآخِرَة یا رَحمن»
«خدایا لعنت کن کسانی را که تبدیل کردند نعمتت را و متهم کردند
پیغمبرت را و انکار کردند آیاتت را و مسخره کردند امامت را
و سوار کردند مردم را بر دوش آل محمد! خدایا من تقرب می جویم به سویت
به وسیله لعنت بر آن ها و بیزاری از آن ها در دنیا و آخرت؛ ای مهربان!»
دعای بعد از زیارت حضرت ابالحسن، علی بن موسی (علیه السلام)
. . .
مقدمه نمی خواهد؛ سخنم را آغازمی کنم با هشدار!
حواست باشد! همه چیز و همه کس وسیله بازی نیست!
عباس علیه السلام قرار نیست تا ابد در برابرت تسامح و تساهل کند
و ندیده و نشنیده انگارد مزخرفاتت را!
اگر سیلی را خوردی، دیگر گله نکن و نگو که نگفتی و نمی دانستم و بی هوا زد!
. . . وَ سَخِروا بِإمامِک . . .
آنانی که امامت را به سخره گرفتند!
آنانی که در عاشورا، حسین بن علی علیه السلام را مسخره کردند
و در عوض نصیحت و خیرخواهی، کف و سوت و هلهله تحویل دادند،
از آسمان نیامده بودند؛ یک مشت حرام خور بودند، مثل تو!
در «فِیس بوک»- آغوش اسرائیل- «کمپین» راه می اندازی که یادآوری امام «...» به شیعیان؟!
می بینم روزی را که «کمپین» راه بیندازند برای بدرقه ی نعش نحس خودت و خاندانت!
پیغمبر را ابتر خواند آن دم بریده، تمام پسران از سگ بدترش جلوی
چشمانش نفله شدند و هیچ نماند برایش!
به چه می نازی ؟! حرف نداری برای زدن، دست یازیده ای به مسخره کردن امام معصوم؟!
اگر ایرادی دیده ای مثل مرد بیا و رو در رو بر صورت شیعه بکوب! اما از گربه ترسو تری!
«اولئِک کَالأنعام، بَل هُم أضَلُّ سَبیلاً...»
یقین بدانید، هم تو و هم هر هم مسلک تو! اگر سر سوزنی تناقض پیدا می کردید،
تا به حال هزاران بار برصورت شیعه کوفته بودید...
اما؛ «وَ لَو کانَ من عِندِ غَیرِ الله، لَوَجَدوا فیه اختِلافاً کثیراً...»
تیرهای ترکش استکبار تمام شده و هرچه می گویید همه «بلا استثنا» حرف مفت است!
دست بردار و سر جایت بنشین تا دودمانت بر باد نرفته، که:
«شمشیر خشم شیعه پدیدار می شود...!»
بعد نوشت:
این روزها آب و هوای دل ابری است با طوفان ها و باران های شدید....
دعا کنید سیل جاری نشود.....
