بیستی تاریخی

بسم الله

وسلام نام خداست

ومن یتوکل علی الله فهو حسبه

بیست همیشه یاد آور خاطرات شیرین بوده...

و حالا فردا سه شنبه بیستمین روز از فروردین سال یک هزار و سیصد ونود ودو ، بیستی است بسیار مهم حیاتی و سرنوشت ساز ...

خدایا تابه حال چنین حسی راتجربه نکرده بودم ... کمی به حس شب های امتحان می ماند ولی خیلی عجیب تر وبزرگتر ومهمتر ...

خدایا مطمئنم اینکه نتیجه چند مهم را باهم و در یک روز وآنهم در بیست جمع کردی به فال نیک میگیرم و به فضل تو امیددارم که خود اموختیم امیدواری را ...

خدایا نتیجه پنج سال صبر و دم نزدن فردا مشخص می شود و من هیچ نقشی در رقم زدن این نتیجه ندارم ... خدایا من پنج سال به خاطرتوصبرکردم واحدی متوجه نشدکه خودت براین گفته من گواهی واگرمشیت توبرفراموشی رقم خورددرروزبیست بازهم صبرخواهم کردودم نخواهم زد ولی خدایا ...

خدایانتیجه شش سال تلاش هم که خودت بهترمیدانی چگونه بود به فرداوبازهم بیستم موکول شده است و بازهم به فضل توکریم امیدبسته ام...

خداوندا به آنچه دادی شکر

                           وبه آنچه ندادی شکر

                                                و به آنچه گرفتی شکر 

                                                                      وبه آنچه میگری شکر 

                                                                                           وبه آنچه میدهی شکر

همین وبس که توعالم السر والخفیات هستی و به نهان وآشکارازهمه داناتر ... پس عطاکن به فضلت ....

فقط به عشق گنبد وگل دسته

بسم الله

 

وسلام نام خداست

 

چهارشنبه شب بود داشتم قسمت ما قبل آخر سریال پایتخت 2 را می دیدیم که داستان رسید به آنجایی که پسرک شروع به فریاد زدن کرد که گنبد وگلدسته رسید....

همه اهالی منطقه از خبر گنبد وگلدسته و دیدن آن خوشحال شدند و من هم از خوشحالی مصنوعی آنها خوشحال ...

حالا اینجا چند کلامی با گنبد وگلدسته ات دارم آقا جان ....

گنبد وگلدسته آقای خوبی ها و امام مهربانی های سلام  ...

سلام به شمایی که سالهاست شاهد اشک ها و لبخند های عاشقان و زائران امامان بودید...

سلام به شمایی که هر بار قسمت شد و آقا طلبید قبل از اینکه به داخل حرم برویم درد دل هایمان را باشما گفته ایم ...

حالتان خوب است ؟ نزدیک به یک سال است که امامتان مرا نطلبیده و نخوانده به جوارش که با شما درد دل کنم ....

حس میکنم که دیگر آبرویی برایمان نمانده این روزها و آقای مهربانی ها هم نمی خواهدم ولی خوب شما را که می خواهد و دوستتان دارد ...

من که آبرویی ندارم پس شما برایم بخواهید از آقا ....

خیلی حرف های بیشتری دارم باشما اما اشک مجال نمی دهد و دل گیراست ...

سلامم را به آقا برسانید و بگویید :

درد های به تونزدیکترم کرده طبیب

 

بسم رب العشق ...

بسم الله 

وسلام نام خداست

آمار می گوید که این یک صدمین مطلب وبلاگ است ... جایی که خیلی از عمرش نمی گذرد وقبلا در محل سابقمان به نام حسنیه می نوشتم ...

خب شرایط و اقتضائات مجبورمان کرد که نقل مکان کنیم و الخیرفی ماوقع ...

برای شروع همین کافی است...

خیلی گفتنی دارم اما برای حال کافیست ...

این روزها روزهای مهمی است برای من و او دعاکنید که هرانچه خیراست واقع شود...

و من الله التوفیق